GRYZIPIÓREK

                Pisać to być czarodziejem

                Ze świeżością i doświadczeniem

                Czytać w ludzkich myślach

                Przyszłości znać zakręty

                Wyczarować krąg zaklęty

                Zachwytu i zdumienia

               

                Pisać to mieć ze sobą

   W innych do czynienia

                Marzyć z głową w chmurach

                I łowić marzenia łopatą

                By nie uciekły

               

                Wierzyć, że chcieć to móc

                A by móc, trzeba chcieć

                Sprawiać by zeszłoroczny śnieg

                Stawał się nagle ważny

                To zamykać sny na kartce papieru

                By uwalniać je na tysiąc sposobów

               

                To zaglądać w cudze szafki z butami

                W poszukiwaniu ciekawszego świata

                To być wariatem, tylko incognito

                Mieć dziewięć żyć, a mimo wszystko

                Cieszyć się tym jedynym życiem

               

                Kłamać i cieszyć się z tego

                To dostać łup z samego nieba

                Na widok kromki chleba

                To znać wszystko

                I tyle co nic

               

                Pisać to być wymarzonym sobą

                To odkrywać przed światem

                Swoje pragnienia, myśli, duszę

                I czekać, gryząc paznokcie

                Czy ktoś to zauważy